Herman Brusselmans
© Kris Van Exel
Herman Brusselmans (°1957) studeerde Germaanse Filologie en kreeg daarna een job in een bibliotheek in Brussel. Dat enigszins saaie bestaan was de aanzet voor zijn neerslachtige doorbraak De man die werk vond. Het hoofdpersonage daarvan was een vreemde bibliothecaris genaamd Louis Tinner die houdt van alcohol en het koffiemeisje dat bij hem werkt. Die semi-autobiografische stijl zette hij voort in het grootste deel van zijn oeuvre, dat zich op korte tijd heeft uitgebreid naar meer dan zeventig boeken. De meeste van zijn romans zijn losjes gebaseerd op zijn leven als beroemd schrijver en daarbij schuwt hij geen enkel taboe. Zijn personages zijn dan ook steevast racistisch, seksistisch of verslaafd.
Naast zijn boeken pent hij ook een wekelijkse column in Humo neer. Brusselmans is niet alleen schrijver, maar ook een bekend mediafiguur. Zijn provocerende uitspraken maken van hem een graag geziene gast in radio- en televisieprogramma’s.
Hij schreef te weinig boeken
Hij schreef te weinig boeken is het 75e boek van Herman Brusselmans. Het is een autobiografie waarin hij zichzelf op de hielen zit, z’n adem in z’n nek voelt, z’n eigen wereld herschept, z’n ik-personage meerdere levens geeft, en tientallen andere figuren creëert die de werkelijkheid gedeeltelijk tot fictie weten te maken. De man, de vrouwen, het werk, de jeugd, gisteren, het heden, morgen, wat misschien is geweest en mogelijk nog komt, de dieren, de motor, het drumstel, het weer, de nacht, duizend wezens en dingen, ze worden op een hoop gegooid, gerangschikt, in geuren en kleuren beschreven, van de achtergrond naar de voorgrond getrokken en vice versa, en de schrijver houdt alles pontificaal in de hand.
Herman Brusselmans laat met deze roman ongegeneerd zien wie hij is: een man, een kunstenaar, een man van hoogten en laagten. Iemand zoals nagenoeg iedereen, maar tegelijk een van de grootste Nederlandstalige auteurs van deze tijden.