Koen Peeters
© Koen Broos
Koen Peeters (1959) is auteur van een rijk en veelbekroond oeuvre. Met De postbode (1993) won hij de NRC-prijs, en Grote Europese roman (2007) stond op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs en werd in verschillende talen vertaald. Met zijn roman De bloemen (2009) stond hij op de shortlist van de AKO Literatuurprijs en won hij de F. Bordewijk-prijs. Zijn laatste roman, Duizend heuvels (2012), kreeg de E. du Perronprijs.
Editie 51 - 4 februari 2024
Georges
In Oostende ontmoet een postbeambte de wereldberoemde schrijver James Joyce. In Leuven kruisen zich in het stadspark de paden van een geniale sterrenkundige en een jonge vrouw. Na decennia treffen twee gewezen vrienden elkaar weer in Georgië. En een door visioenen geteisterde schilder ziet een kompaan afglijden in terreur. Met grote verbeeldingskracht en oog voor romantiek blaast Koen Peeters zijn personages leven in. Wat ontstaat is een rijke vertelling over reële historische figuren waarin niet te ontwarren valt wat werkelijkheid is en wat is ontsproten aan de fantasie van de schrijver. Ondertussen doet die schrijver er alles aan om de lezer te overtuigen van de echtheid van zijn verhaal, dat gelijk speels en dartel is, en bij vlagen diepzinnig, vol toeval, historie en kunst.
De bloemen
Ben je nog een zoon als je ouders gestorven zijn? Koen Peeters vertelt in De bloemen hoe levens van grootvaders, vaders en zonen door elkaar kunnen lopen. Steeds scherper toont hij hoe deze wereld gemaakt is door mensen, en tegelijk hoe weinig maakbaar wij zelf zijn. Ergens rond 1900. Louis, de jongste van een boerengezin is tien. Hij ziet hoe zijn allerbeste vriend, een varken, geslacht wordt. Op dat moment beslist hij om later handelaar in boter en eieren te worden. Dat zal hem lukken. Louis droomt er ook van om een grote zaak op te starten, maar dat plan valt in duigen. Zijn zoon René is een voorbeeldig student, raakt geëngageerd in de jeugdbeweging en gaat uiteindelijk in de politiek. Na een politieke bijeenkomst wordt hij neergeslagen en raakt hij zwaargewond. En de zoon van de derde generatie, de verteller van dit verhaal, gaat op zoek naar de sporen van zijn voorvaderen.
Duizend heuvels
Het boek volgt de twaalfjarige Louis, een doodgewone Belgische jongen, die verzint dat hij in Rwanda leeft en de taal van het land van duizend heuvels spreekt. Als volwassene in Brussel leert hij Rwandese vluchtelingen kennen. Hij volgt een van hen, een kind, op diens zoektocht naar gerechtigheid in het verre Afrika. Voor het schrijven van Duizend heuvels had Koen Peeters intense gesprekken met tachtig mensen, in Rwanda en België.
Miavoye
Miavoye is een liefdesverklaring aan de baanbrekende dichter Paul van Ostaijen. Vier mannen (Pascal Verbeken, Koen Peeters, Peter Holvoet-Hanssen en Koen Broucke) raken betoverd door de poëzie en het dramatische levensverhaal van Paul van Ostaijen. Als ze in een oud boek van Richard Minne een opdracht vinden vertrekken ze op een driedaagse bedevaart. Naar het Waalse dorp Miavoye, naar sanatorium Le Vallon, waar Paul van Ostaijen in 1928 stierf aan een wegzakkend hart en verdrinkende longen.
De mensengenezer
De jonge Remi, voorbestemd om zijn vader als boer op te volgen, wordt achtervolgd door ontembare dromen en stemmen. Zijn oom fluistert hem vreemde, hevig beroerende verhalen in over de oorlog, over een geest en over een zwarte soldaat.
Als Remi meedeelt dat hij een roeping heeft en zal intreden in een strenge kloosterorde, begrijpt niemand hem. In het klooster wordt zijn persoonlijkheid hertekend: hij mediteert en studeert hardnekkig, vervreemdt nog meer van zijn familie en zoekt stilte in zichzelf. Maar de daimon in hem zwijgt niet. Wanneer een leraar hem vertelt over Congo en zijn ervaringen daar, schreeuwt een ongrijpbare hunkering Remi toe.